بازی کارکرده Watch Dogs 2 برای PS4

به نظر می‌رسد یوبیسافت بالاخره فهمیده چرا بازی‌هایش آنطور که می‌خواهد از آب درنمی‌آیند. در دیویژن، فارکرای پرایمال و حتی همین نسخه‌ی قبلی واچ داگز مشکل اصلی نه گیم‌پلی ضعیف بود نه داون‌گرید گرافیک. یوبیسافت نمی‌توانست بازی سرگرم‌کننده بسازد، مشکلی بنیادین که نه ارتباطی به ایده‌ی اولیه دارد نه اینکه چقدر روی جزئیات بازی کار می‌کنید. بازی‌های اخیر یوبیسافت به شدت خودشان را جدی می‌گرفتند و با اینکه این به خودی خود ایراد محسوب نمی‌شود، اما تقریباً هیچ المان جذابی در بازی‌ها نمی‌دیدیم و آنها از هدف اصلی خودشان که سرگرم‌کننده بودن است، بسیار دور شده بودند. واچ داگز ۲ در مسیر متفاوت قدم برداشته و حالا با محصولی روبه‌رو هستیم که قصد ندارد حرف بزرگی بزند و انقلابی به پا کند، به همین سبب با فراغ خاطر بیشتری ساخته شده و سازندگان همان المان سرگر‌م‌کننده بودن را هدف اصلی خودشان قرار دادند.

این موضوع از همان روز معرفی بازی کاملاً مشهود بود. یوبیسافت دیگر در نمایشی حماسی و با تریلرهای CGI که تبدیل به امضای این شرکت شده‌اند واچ داگز ۲ را معرفی نکرد. بلکه به یک رونمایی آنلاین بیست دقیقه‌ای بسنده کرد و در آن، نه تنها گیم‌پلی تقریباً نهایی بازی را نشان داد بلکه اطلاعات زیادی از داستان، شخصیت‌ها و مکانسیم‌های جدید گیم‌پلی ارائه کرد و مهم‌تر از همه گفت که به نظرات گیمرها در خصوص نسخه‌ی اول گوش داده است. اولین قدم آن‌ها در بازطراحی واچ داگز تغییر شخصیت اصلی بازی از کاراکتری کاریزماتیک به پسری امروزی بود که نشان از تغییر صد و هشتاد درجه‌ای اتمسفر بازی دارد. این تغییر به بهترین شکل ممکن خودش را در بازی نشان می‌دهد از داستان گرفته تا گیم‌پلی و گرافیک، همه در جهت ارائه‌ی تجربه‌ای جذاب گرد هم آمده‌اند. مارکوس هالووِی، پروتاگونیست بازی هکر جوانی است در سیستم عامل فراگیر شهر سان‌فرانسیسکو به نام ctOS 2.0، اتهاماتی به او زده شده و حالا در تلاش است تا با عوامل پشت پرده و در رأس آن‌ها شرکتی به نام Blume بجنگند.

مارکوس ابتدا مهارت‌های خود را به عنوان یک هکر کاربلد اثبات می‌کند تا بلیت ورود به گروه DedSec را به دست آورد. این گروه زیرزمینی در سراسر شهر آوازه‌اش به گوش مردم رسیده و دنبال‌کننده‌های آنان با پوسترها و گرافیتی‌ها حمایت خود را نشان می‌دهند. سران اصلی این گروه پنج نفر هستند که هر کدام وظیفه‌ی مشخصی دارند و مارکوس هم به عنوان سرباز پیاده شخصاً سراغ شرکت‌ها و مدیران رده بالا می‌رود. شخصیت‌های بازی صرفاً تیپ‌هایی هستند که نوجوانان امروزی از «هکرها» انتظار دارند. لباس‌های عجیب و غریب، خالکوبی، حرف‌های گیکی و ارجاعات به فیلم‌های علمی تخیلی و شاید واضح‌تر از همه اتاقی زیرزمینی که پر از لوگوهای دد سک و ابزار و وسایل گوناگون است. انتظار یک شخصیت‌پردازی قوی را نداشته باشید، این چند نفر فقط به این دلیل هستند که بازی داستانی مشخص داشته باشد و قرار نیست با آن‌ها همذات‌پنداری کنید. البته آن‌ها انصافاً کارشان را خوب انجام می‌دهند و اگر سخت نگیرید، می‌توانید با آن‌ها کنار بیایید.

مراحل داستانی بازی تقریباً ساختار مشابهی دارند: ساختمان یا منطقه‌ای محافظت شده که باید دستگاهی را هک کنید و اطلاعاتی به دست بیاورید. اما این ساختار مشابه باعث نشده هیچگاه احساس خستگی کنید و کاری تکراری انجام دهید، چرا که درخت ارتقای مارکوس شاخ و برگ زیادی دارد و در هر مرحله ابزار و گجت‌های بیشتری از مرحله‌ی قبل در اختیار دارید. پهپاد و ماشین کنترلی، دوربین‌های مدار بسته، جعبه‌های تقسیم، گوشی‌های موبایل و در کل همه‌ی وسایل الکتریکی، اسلحه‌های مارکوس در مراحل هستند و می‌توانید بدون شلیک یک گلوله مأموریت را به هدف برسانید. در این روش اما باید حوصله‌ی بیشتری داشته باشید و منطقه را به خوبی بازرسی کنید، نقاط کور را تشخیص دهید و رفتار مأمورها را بررسی کنید. برخی مراحل واچ داگز ۲ اصلاً ساده نیستند و حتی با کمک مسلسل و شات‌گان نیز باید فکرشده عمل کنید. روش پر سر و صدا چندان چنگی به دل نمی‌زند چرا که گان‌پلی بازی، آن ظرافت و نرمی حالت مخفی‌کاری را ندارد و به نظر می‌رسد سازندگان وقت زیادی برای آن نگذاشتند.

اسلحه‌ها با اینکه از لحاظ ظاهری تنوع زیادی دارند اما کاربرد آن‌ها فرق چشمگیری با هم ندارد و چون به دریایی از مهمات هم دسترسی دارید، حس خاصی از بخش تیراندازی بازی دریافت نمی‌کنید. اما این باعث نمی‌شود که یوبیسافت در قسمت شخصی‌سازی اسلحه‌ها کم گذاشته باشد. گروه DedSec به یک پرینتر سه بعدی صنعتی دسترسی دارند که با آن می‌توانند علاوه بر ساخت پهپاد و سلاح‌های گوناگون، شخصی‌سازی‌های مخلتفی هم روی ابزار خود اعمال کنند. البته هزینه‌ی این پرینتر پایین نیست و برای پرینت یک اسلحه‌ی جدید باید حسابی خرج کنید. از طرف دیگر هکرها باید حواسشان به تیپ و ظاهرشان نیز باشد و مارکوس هم می‌تواند با سر زدن به لباس‌فروشی‌های سراسر شهر لباس‌های مختلف را امتحان کند. نکته‌ی جالب در مورد فروشگاه‌های لباس سان فرانسیسکو این است که بسته به محله و وضعیت مردم ساکن قسمت‌های مختلف شهر، نوع لباس‌های یک فروشگاه نیز تغییر می‌کند. اگر به مناطق گران‌قیمت شهر بروید، اکثرا با کت و شلوار و لباس‌های رسمی مواجه می‌شوید. این میزان دقت به جزئیات گرچه موضوع تازه‌ای نیست اما در تمام بازی مشهود است و به هیچ وجه نمی‌توان یوبیسافت را به کم‌کاری متهم کرد.

جدا از مراحل اصلی، در سان فرانسیسکو آنقدر کار برای انجام دادن هست که بتوانید کمی از هک کردن فاصله بگیرید و به فعالیت‌های جانبی بپردازید. با اسمارت‌فون مارکوس می‌توانید اپ‌های مختلفی را دانلود کنید در شهر به دنبال کارهای متفرقه باشید. با اپ Driver SF می‌توانید مسافر سوار کنید و کاری را که هرکدام از شما می‌خواهند انجام دهید. با ScoutX هم می‌توانید از مناظر دیدنی شهر عکس بگیرید و دنبال‌کننده‌های گروهتان را افزایش دهید. علاوه بر این‌ها مسابقات موتور و قایق و حتی و پهپاد هم در شهر وجود دارد و گاهی هم برخی هم‌گروهی‌هایتان از شما کاری می‌خواهند که بعضاً اندازه‌ی یک مأموریت داستانی وقت می‌برند. کاملاً مشخص است که Watch Dogs 2 از لحاظ محتوا کم و کسری ندارد و می‌توان به یوبیسافت آفرین گفت که این مشکل بزرگ باز‌ی‌هایش را رفع کرده است.

هرچقدر شیکاگوی واچ داگز سرد، خشک و بی‌روح بود، سان فرانسیسکوی واچ داگز ۲ رنگارنگ، پر زرق و برق و شلوغ است. بعد از مرحله‌ی اول جایی که در خانه‌ی ساحلی‌تان بیدار می‌شوید و برای اولین بار پس از عبور از روی پل گلدن گیت وارد منطقه‌ی سان فرانسیسکو می‌شوید، کاملاً متوجه توجه بسیار سازندگان به جزئیات شهر می‌شوید. کافیست چند دقیقه در خیابان‌های شهر یا مناطق معروف مثل اسلکه‌ی معروف ۳۹ پیاده‌روی کنید و به مکالمه‌ی مردم گوش کنید؛ آن‌ها به قدری مکالمات ملموس و جالبی دارند که می‌توانید کنارشان راه بروید و به حرف‌هایشان گوش کنید. آن‌ها حتی سلفی می‌گیرند، در پارک‌ ورزش می‌کنند یا حتی با یکدیگر دعوا می‌کنند. خود شهر هم به خاطر قابلیت‌های مارکوس در هک کردن چراغ‌های راهنمایی و اتومبیل‌ها، بسیار زنده‌تر از دیگر بازی‌های جهان‌باز به نظر می‌رسد و دیگر فقط زمین بازی نیست، بلکه جزئی از خود بازی است.

در زمانی که بازی‌ها آپدیت‌های روز اول چندین گیگابایتی دارند، واچ داگز ۲ با بروزرسانی روز اول ۲۰۰ مگابایتی‌اش مرهمی بر روی دردهای حجم اینترنتمان است. نکته‌ی بسیار مثبت این قضیه این است که خود بازی هم باگ‌ها و مشکلات بسیار محدودی دارد و به ندرت پیش می‌آید که حتی باگ‌ گرافیکی در بازی مشاهده کنید. ناامیدی بزرگی که طرفداران بازی تنها یک روز مانده به عرضه‌ی آن تجربه کردند این بود که یوبیسافت تصمیم گرفت بخش چندنفره‌ی بازی را مدتی دیرتر عرضه کند. در زمان معرفی واچ داگز ۲ یوبیسافت مانور زیادی روی این بخش می‌داد و به خاطر ماهیت یکپارچه‌ی آن، انتظار می‌رفت با بخش جذابی طرف باشیم اما ظاهراً هنوز تکمیل نشده و فعلاً فقط برخی مأموریت‌های Co-Op در بازی به شکل آنلاین وجود دارد.

اگر یک بازی جهان‌باز اکشن/مخفی‌کاری به شدت سرگرم‌کننده می‌خواهید و اهمیت زیادی هم به شخصیت‌های ماندگار و داستان درگیرکننده نمی‌دهید، Watch Dogs 2 برای شماست. یوبیسافت تمام ایرادات گذشته‌اش را در این بازی کنار گذاشته و با شنیدن بازخوردها و نظرات گیمرها، بالاخره موفق شد بازی‌ای بسازد که به مذاق گیمرها خوش بیاید. شاید بخش‌های تیراندازی بازی مثل یک بازی شوتر جذابیت نداشته باشد و شخصیت‌ها مقوایی باشند، اما با یک بازی کاملاً سرگرم‌کننده طرفیم که با ترکیبی از مأموریت‌های اصلی چالش‌برانگیز، مأموریت‌های فرعی بامزه همراه ایستر اگ‌ها و کارهای جانبی در سطح شهر، تجربه‌ای خوشایند را رقم می‌زند. هک کردن تا به حال اینقدر جذاب نبوده است.

متن برگرفته از وبسایت زومجی